Elke dag een beetje beter

“Ik heb ‘aan den lijve’ ervaren dat goede zorg oneindig veel meer is dan structuur en procesbewaking. Inspelen op de beleving van de patiënt én aandacht hebben voor zijn of haar leven en eigenheid. Dan pas heb je echt hart voor de zorg,” vertelt Cindy. “Daarmee kun je de zorg elke dag een beetje beter maken.”

Cindy is lid van het LWC-ziekenhuis. Binnen dit LWC is een werkgroep bezig met het opzetten van een simulatieafdeling voor studenten, werkbegeleiders, docenten en ook de cliënt. Dan is het goed om over de grenzen van De Zorgacademie te kijken. Zo kwamen de werkgroepleden uit bij sTimul in Terneuzen, waar ze in een workshop geconfronteerd zijn met  de zorg die zorgverleners dagelijks geven en het effect daarvan op de patiënt.

“Heel onbevangen zijn we met 6 leden van het LWC naar Terneuzen gereisd. We wisten echt niet wat ons te wachten stond. Wel dat we een inleefsessie  zouden krijgen. De insteek van de simulatieafdeling zoals de werkgroep deze in eerste instantie wilde gaan opzetten was gericht op het aanleren en beoordelen van vaardigheden.

Maar in de sessie van sTimul lag de nadruk op ervaren en reflectie, wat het betekent om als patiënt afhankelijk te zijn van zorg. In een rollenspel moest ik in de huid kruipen van een patiënt. In die rol heb ik ervaren wat het is om je autonomie kwijt te raken, hoe het voelt als zorgverleners wel of niet inspelen op de behoeften van mij als patiënt. Dat was confronterend, maar ook heel inspirerend. Ik ben nu veel bewuster van alle handelingen die ik als zorgverlener vaak automatisch doe en wat het effect kan zijn voor de patiënt. Het heeft me echt aan het denken gezet en me het besef gegeven dat de zorg altijd beter kan.”

“Wat ik graag mee wil nemen naar de Zorgacademie? Dat het ook voor studenten belangrijk is om te ervaren wat patiëntvriendelijke zorg is. Dat we hen moeten leren aan te sluiten bij de beleving van de patiënt, want juist dat is een ervaring die blijft ‘plakken’. Dat heeft een sterk lerend effect.”